Rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego (ACL) z naprawą łąkotki
Uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego (ACL) jest jednym z najczęściej występujących urazów kolana, a około połowa przypadków uszkodzenia ACL przebiega z uszkodzeniem jednej z łąkotek. Często urazy te powstają u sportowców jednak nie oznacza to, że problem ten dotyczy tylko osób młodych i aktywnych fizycznie. Spotykane są również u starszych, a w szczególności u osób, których kończyna dolna została narażona na nagły zwrot lub zatrzymanie.
Objawy, które powinny zwracać myśli w stronę uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego to:
– Silny ból we wnętrzu kolana
– Poczucie niestabilności stawu, zwłaszcza przy aktywności fizycznej
– Obrzęk kolana
– Trudności w poruszaniu się
Rozpoznanie uszkodzeń ACL rozpoczyna się na wizycie lekarskiej. Ortopeda wykonuje badania przedmiotowe, które pozwalają ocenić stan stawu kolanowego. W wykluczeniu innych uszkodzeń pomocne są metody obrazowania: USG, RTG i rezonans magnetyczny.
U części osób małe urazy więzadła krzyżowego przedniego nie wymagają leczenia operacyjnego i mogą być leczone zachowawczo, jednak u osób młodych i aktywnych fizycznie najlepszym rozwiązaniem jest operacja rekonstrukcyjna. W obecnych czasach zmniejszyła się ilość izolowanych operacji ACL na rzecz jednoczasowej naprawy wszystkich uszkodzeń wewnątrzstawowych. W razie potrzeby możemy zatem za jednym razem dokonać operacji uszkodzonego więzadła oraz łąkotki. W naszym szpitalu cała procedura jest wykonywana małoinwazyjną metodą artroskopii, dzięki czemu pacjent odczuwa mniejszy ból po zabiegu, szybciej powraca do sprawności i skraca się czas jego rehabilitacji. Zabieg wykonywany taką techniką w zależności od ilości i rodzaju uszkodzeń wewnątrzstawowych może trwać od 30 minut do nawet 2 godzin i przeprowadzany jest w znieczuleniu podpajęczynówkowym. Aby dokonać rekonstrukcji ACL, w zależności od dobranej u pacjenta metody, na początku operacji pobierane jest do przeszczepu biologicznego z własnych tkanek: ścięgno mięśnia smukłego (m. gracilis) , ścięgno mięśnia półścięgnistego (m. semitendinosus), więzadło rzepki (ligamentum patellae) lub rozcięgno mięśnia czworogłowego uda (m. quadriceps femoris). Istnieje również możliwość dokonania przeszczepu od dawcy z banku tkanek. Pobranie wyłącznie jednego ścięgna pozwala na zmniejszenie bólu i zachowanie jak najlepszej siły mięśniowej pacjenta. Mięsień pozbawiony ścięgna po pobraniu wykazuje zdolność do jego regeneracji i odbudowy.
Podczas operacji lekarz poprzez kilka małych nacięć za pomocą narzędzi pod kontrolą artroskopu usuwa lub naprawia uszkodzone struktury i przygotowuje kanał do wprowadzenia przeszczepu tak, aby nowe więzadło mogło w jak najlepszy i naturalny sposób stabilizować staw kolanowy. Po zabiegu należy wdrożyć odpowiedni program rehabilitacji, który pozwoli na powrót do aktywności fizycznej. W zależności od skali uszkodzeń, rodzaju operacji i oczekiwań pacjenta, czas rehabilitacji może być różny, jednak standardowo wynosi do pół roku. W każdym przypadku ważne jest natomiast, aby rozpocząć odpowiednie ćwiczenia jak najszybciej jest to możliwe, najlepiej już w ciągu pierwszych dni po zabiegu.
Zapraszamy na nasze media społecznościowe!